Prvi koraci SKOJ-a

Od  prvog svjetskog rata nisu postojale posebne omladinske organizacije kao dio radničkog pokreta. Takve organizacije javljaju se neposredno po završetku rata pod utjecajem revolucionarne plime, koja ubrzo zahvata sve slojeve omladine. Prve omladinske organizacije, vijeća i klubove, stvaraju đaci i studenti u Zagrebu i Beogradu. Mladi ljudi koji se aktiviraju u vrijeme revolucionarnog vrenja u svijetu i zemlji prihvaćaju revolucionarne ideje i mnogi od njih brzo izrastaju u najdosljednije pobornike komunističke akcije.

Poslije stvaranja većeg broja omladinskih organizacija u Zagrebu je 10. oktobra 1919. održana osnivačka konferencija Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ), koja se izjasnila za samostalnu ali čvrsto idejno i politički povezanu organizaciju sa Socijalističkom radničkom partijom Jugoslavije ('komunista). Juna 1920. godine održan je u Beogradu prvi kongres SKOJ-a na kojem je prihvaćen Program. SKOJ je pristupio Komunističkoj omladinskoj internacionali. Tada su pored studentskih i đačkih, počele da se stvaraju i organizacije SKOJ-a među radničkom omladinom, pa je ubrzo prihvaćen stav da se stvaraju jedinstvene organizacije SKOJ-a, koje će podjednako okupljati radničku i intelektualnu omladinu.

I u pitanju rada sa omladinom, kao i po nekim drugim pitanjima, u ovom periodu Partija nije imala jasnije razrađene stavove niti je pridavala odgovarajući značaj okupljanju i organiziranju širokih omladinskih masa. Zbog toga je SKOJ usprkos revolucionarnoj plimi ostao uska organizacija sa oko 3.000 članova.

Grupa delegata na Prvom kongresu SKOJ-a, jun 1920. 

Milovanović Dragoljub, sekretar centralne uprave SKOJ-a